سبد خرید
جمع سبد خرید
0

مهارگذاری آرماتورهای برشی در تیرها و دال ها

168
13 اردیبهشت 1403

آرماتورهای برشی، میلگردهایی هستند که در تیرها و دال های بتن آرمه برای مقابله با تنش های برشی و جلوگیری از گسیختگی ناگهانی عضو به کار می‌روند. این آرماتورها به طور عمودی و افقی در داخل عضو بتنی قرار داده می‌شوند و با توزیع تنش های برشی در سراسر مقطع، از تمرکز تنش و شکستن ناگهانی بتن جلوگیری می‌کنند.

انواع آرماتورهای برشی:
خاموت:

رایج ترین نوع آرماتور برشی است که به صورت عمودی در تیرها و دال ها قرار داده می شود. خاموت ها می توانند صاف، خم شده یا مایل باشند.

میلگردهای عمودی:

این نوع آرماتور در دال ها و تیرهایی که در معرض برش زیاد هستند، به همراه خاموت ها استفاده می شود. میلگردهای عمودی به موازات محور طولی عضو قرار داده می شوند و به توزیع تنش های برشی در سراسر ارتفاع مقطع کمک می کنند.

برش گیر:

این نوع آرماتور در تکیه گاه تیرها و دال ها برای انتقال بار به تکیه گاه استفاده می شود. برش گیرها می توانند به صورت افقی، عمودی یا مایل باشند.

نحوه مهارگذاری آرماتورهای برشی:
خاموت ها:

خاموت ها باید به طور محکم به آرماتورهای طولی (آرماتورهای اصلی) مهار شوند. این کار معمولا با استفاده از سیم مفتول یا جوشکاری انجام می شود.

میلگردهای عمودی:

میلگردهای عمودی باید به خاموت ها و آرماتورهای اصلی مهار شوند.

برش گیرها:

برش گیرها باید به بتن و آرماتورهای مجاور مهار شوند

ملاحظات مهم در مهارگذاری آرماتورهای برشی:

? فاصله بین خاموت ها باید مطابق با آیین نامه های طراحی باشد.
⚫ قطر خاموت ها باید متناسب با میزان برش وارده به عضو باشد.
? محل قرارگیری خاموت ها باید در نقاطی باشد که تنش های برشی زیاد است.
⚫ خم شدن خاموت ها باید مطابق با جزئیات آیین نامه های طراحی باشد.
? وصله کردن خاموت ها باید مطابق با آیین نامه های طراحی باشد.

نقش مهارگذاری صحیح آرماتورهای برشی:
افزای مقاومت برشی عضو:

مهارگذاری صحیح آرماتورهای برشی، مقاومت عضو را در برابر تنش های برشی افزایش می دهد و از گسیختگی ناگهانی آن جلوگیری می کند.

کنترل ترک خوردگی:

مهارگذاری صحیح آرماتورهای برشی، از ایجاد ترک های بزرگ در عضو بتنی جلوگیری می کند و به حفظ integrite ساختاری آن کمک می کند.

افزایش شکل پذیری:

مهارگذاری صحیح آرماتورهای برشی، شکل پذیری عضو را در برابر بارهای لرزه ای افزایش می دهد و به آن اجازه می دهد تا قبل از گسیختگی، تغییر شکل بیشتری دهد.

الزامات مربوط به خاموت ها
فاصله بین خاموت ها:

فاصله بین خاموت ها باید از مقادیر زیر بیشتر نباشد:

کمترین بُعد عضو:

برای اعضای با عرض یا ارتفاع کمتر از 30 سانتی متر، فاصله بین خاموت ها نباید از 15 سانتی متر تجاوز کند.

24 برابر قطر بزرگترین میلگرد طولی:

این مقدار برای اعضای با عرض یا ارتفاع بیشتر از 30 سانتی متر اعمال می شود.

حداقل 5 سانتی متر:

در هر صورت، فاصله بین خاموت ها نباید از 5 سانتی متر کمتر باشد

قطر خاموت ها:

قطر خاموت ها باید متناسب با میزان برش وارده به عضو باشد. آیین نامه های طراحی، جداول و نمودارهایی را برای تعیین قطر مناسب خاموت ها ارائه می دهند.

محل قرارگیری خاموت ها:

خاموت ها باید در نقاطی قرار داده شوند که تنش های برشی زیاد است. به طور کلی، در نزدیکی تکیه گاه ها و در محل تمرکز بارها، از خاموت های متراکم تری استفاده می شود.

خم شدن خاموت ها:

خاموت ها باید مطابق با جزئیات آیین نامه های طراحی خم شوند. خم شدن خاموت ها به آنها کمک می کند تا به طور موثر با تنش های برشی درگیر شوند و از گسیختگی ناگهانی بتن جلوگیری کنند.

وصله کردن خاموت ها:

وصله کردن خاموت ها باید مطابق با آیین نامه های طراحی باشد. به طور کلی، وصله کردن خاموت ها باید با اورلپ کافی و با استفاده از جوش یا وصله مکانیکی انجام شود.

الزامات میلگردهای عمودی:
فاصله بین میلگردهای عمودی:

فاصله بین میلگردهای عمودی نباید از 30 سانتی متر تجاوز کند.

قطر میلگردهای عمودی:

قطر میلگردهای عمودی باید حداقل برابر با نصف قطر بزرگترین میلگرد طولی باشد.

محل قرارگیری میلگردهای عمودی:

میلگردهای عمودی باید در کنار خاموت ها و در فواصل منظم در طول عضو قرار داده شوند.

وصله کردن میلگردهای عمودی:

وصله کردن میلگردهای عمودی باید مطابق با آیین نامه های طراحی باشد. به طور کلی، وصله کردن میلگردهای عمودی باید با اورلپ کافی و با استفاده از جوش یا وصله مکانیکی انجام شود.

الزامات مربوط به برش گیرها:
ابعاد برش گیرها:

ابعاد برش گیرها باید متناسب با میزان بار وارده و مقاومت فشاری بتن باشد. آیین نامه های طراحی، جداول و نمودارهایی را برای تعیین ابعاد مناسب برش گیرها ارائه می دهند.

محل قرارگیری برش گیرها:

برش گیرها باید در تکیه گاه تیرها و دال ها و در محل انتقال بار به تکیه گاه قرار داده شوند.

مهار برش گیرها:

برش گیرها باید به بتن و آرماتورهای مجاور به طور محکم مهار شوند.

نکات مهم:

? در تیرها و دال هایی که در معرض برش زیاد هستند، علاوه بر خاموت ها، از میلگردهای عمودی و برش گیرها نیز باید استفاده شود.
⚫ در گوشه های تیرها و دال ها، باید از خاموت های متراکم تری استفاده شود.
? در بازشوها و در محل تمرکز تنش ها، باید از آرماتورگذاری مناسب برای مهار تنش های برشی استفاده شود.
⚫ کلیه آرماتورهای برشی باید از فولاد آجدار با مقاومت مناسب باشند.
? قبل از بتن ریزی، باید از صحت محل قرارگیری و مهار آرماتورهای برشی اطمینان حاصل شود.

منابع:
? مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ایران - طرح و اجرای بتن آرمه?
⬛ آیین نامه ACI 318 - جزئیات و الزامات بتن آرمه برای ساختمان ها ⬛